ขอขอบพระคุณ เพื่อนๆน้องๆนายตำรวจและน้องๆซุ้มบางกอกใหญ่ทุกๆท่าน

ทางคณะเจ้าภาพโดย พ.ต.อ.ประจวบ-วชิราภรณ์ ควรขจร,สถาปนา รัตนประสิทธิ์,ทีมงานกะฉ่อนดอทคอมโดย คุณวิทย์ วัดอรุณ(อัครวิทย์ รัตนประสิทธิ์),พันเอก(พิเศษ) ชัยธัช-ศศิธร สุวรรณกาญจน์,คณินณัฎฐ์-พัณณ์ภัสสร ดิสภานุรัตน์และพี่น้องตระกูลรัตนประสิทธิ์-อุจจาภินันท์ ขอขอบพระคุณ พ.ต.ท.พงศ์ธร พงศ์รัชตนันทน์-คุณธันวานันท์ ศิริพงษ์สุศิลป์ พ.ต.ต.อัครพล จั่นเพชร สว.สส.สน.บางกอกใหญ่ ผู้กองโน หมวดธง หมวดเอ น้องๆหกหมวด(จีจี้ แป้ง หรีด บอล มาส อุ๊) ดาบเด่น ดาบเชษ ดาบเทพ ดาบวิทย์ ดาบนพ และน้องๆซุ้มบางกอกใหญ่ทุกๆท่าน ที่ร่วมแรงร่วมใจกันเป็นเจ้าภาพสร้างสวนดอกไม้อย่างสวยงามหน้าเมรุ เพื่อส่งดวงวิญญาณคุณแม่จินตนา อุจจาภินันท์(รัตนประสิทธิ์) สู่สรวงสวรรค์ในงานพระราชทานเพลิงศพ คุณแม่จินตนา อุจจาภินันท์(รัตนประสิทธิ์) เมื่อเวลา 17.00 น วันที่ 17 พฤษภาคม 2557 และทางคณะเจ้าภาพขอขอบคุณ ญาติๆ พี่ๆ น้องๆ เพื่อนๆ ท่านแขกผู้มีเกียติทุกๆท่าน ที่ได้เดินทางมาร่วมไว้อาลัยให้แก่คุณแม่จินตนา อุจจาภินันท์(รัตนประสิทธิ์) ในครั้งนี้

บทกลอนพระคุณของแม่

แม่มีพระคุณมาก แม่ เป็นคำสั้นๆ แต่มีความหมายกว้างใหญ่ไพรศาล หรือถ้าจะหาสิ่งใดมาเปรียบนั้นคงหาไม่ได้เลย บางคนบอกว่าแม่เปรียบดั่งมหาสมุทร บ้างก็เปรียบดั่งอากาสกว้าง บ้างก็เปรียบดั่งธรณี เป็นที่อยู่อาศัยให้กับเรา ซึ่งคำเปรียบพรรณนาเหล่านี้มารวมกันก็ยังไม่เทากับพระคุณของแม่เลยน้ำนมแม่เพียงหยดเดียวก็มีพระคุณมหาสารนับไม่ได้ แม่อุ้มท้องเราถึงเก้าเดือนแม่ต้องทรมานเจ็บท้องแม่อยากไปไหนก็ไม่ได้ไปเพราะกลัวสะเทือนถึงลูกในท้อง

กว่าจะคลอดออกมาได้แม่ทรมานมากและต้องเสียเลือดมากมาย แม่มีพระคุณถ้าไม่มีแม่ก็ไม่มีเราในวันนี้ตั้งแต่เล็กจนโตแม่ฉันแค่ดูแลเอาใจใส่ตลอดมาและเป็นผู้ที่ไม่เคยทอดทิ้งฉันในยามทุกข์หรือสุขแม่ก็เคียงข้างฉันเสมอมา แม่อุ้มท้องฉันมาตั้ง 9 เดือน หนักแค่ไหนแม่ไม่เคยบ่นเสียสละทั้งกายและใจเพื่อลูกได้ ถึงแม้จะหิวขนาดไหนแม่ก็ไม่เคยบ่นเลยขอให้ลูกได้อิ่มก็พอแล้ว

แม่เปรียบเสมือนดวงอาทิตย์ที่ค่อยส่องแสงให้ฉันในยอมที่ฉันท้อแท้หมดแรงหมดหวัง กำลังใจทุกอย่างก็มีแต่แม่ที่ค่อยให้กำลังใจเสมอมา  น้ำนมที่กลั่นออกมาจากเลือดเพื่อให้ลูกได้อิ่มท้อง แม่เสียสละหยาดเหงื่อแรงกายเพื่อฉัน ตั้งแต่เล็กจนโตมาจนถึงทุกวันนี้ก็เพราะแม่ บางครั้งที่ฉันทำผิดแม่ก็ดุก็ด่า แต่ฉันก็เข้าใจว่าทุกคำพูดที่แม่ด่าคือความหวังดีไม่อยากให้ลูกทำผิด แม่ต้องทำงานหาเงินหาเลี้ยงลูก

แม่ต้องทำงานหนักเพื่อหาเงินส่งลูกเรียนหนังสือเพราะแม่คิดว่าอยากให้ลูกได้เรียนสูง ๆ เพื่ออนาคตข้างหน้าจะไม่ลำบาก รักของแม่นั้นมอบให้ลูกนั้นไม่มีวันสิ้นสุด จะมีใครคอยป้อนข้าว คอยอาบน้ำ คอยเช็ดน้ำมูกน้ำตาให้ฉัน ยังดีกว่าอีกหลายคนที่เกิดมาแล้วไม่ได้เจอหน้า ไม่ได้รับความอบอุ่นจากแม่ ฉันทั้งรักทั้งห่วงผู้หญิงคนนี้มากสวยที่สุดในโลกคนคนนั้นก็คือแม่ของฉันเอง บางครั้งฉันอาจเคยด่าแม่บ้าง ตะโกนใส่แม่บ้างทำกิริยาที่ไม่เหมาะสมกับแม่บ้าง

ฉันของโทษแม่ในสิ่งที่ฉันทำทุกอย่าง สิ่งที่ฉันทำมันเป็นเพียงอารมณ์ชั่ววูบเท่านั้น แต่ฉันก็นึกย้อนกลับไปแล้วสิ่งที่แม่ด่าคือความหวังทั้งหมด ฉันจึงขออโหสิกรรม สิ่งใดที่ลูกทำผิด สิ่งใดที่ลูกทำไม่ดีลูกก็ขอให้แม่ให้อภัยและต่อจากนี้ไป หนูจะเริ่มใช้ชีวิตใหม่กับแม่ด้วยความเข้าใจ และจะพยายามทำทุกอย่างให้แม่ภูมิใจฉันอยากบอกแม่ว่า ฉันรักแม่