| |
คอลัมน์ มุมพระเก่า
อภิญญา
ขอขอบคุณข้อมูลดีๆจาก Khaosod Online
.jpg) |
ตำนานของเมืองละโว้กล่าวถึงความเป็นมาของ "เขาสมอคอน" คร่าวๆ ไว้ว่า เมื่อครั้งที่พระลักษมณ์ถูกหอกโมกขสักของกุมภกรรณ พระรามจึงใช้ให้หนุมานไปเอาต้นยาที่เขาสรรพยา เมืองชัยนาทในปัจจุบัน และให้กลับมาก่อนอรุณรุ่ง หนุมานไปหายาไม่พบเพราะเป็นเวลามืด เกรงว่าจะรุ่งสางเสียก่อนจึงได้ยกเอาภูเขามาทั้งลูกและเหาะผ่านมาทางเมืองลพบุรี ซึ่งไฟกำลังลุกไหม้ แสงสว่างของไฟทำให้หนุมานมองเห็นต้นยาที่ต้องการ จึงทิ้งภูเขาที่ยกมาลงกลางทะเลเพลิง
ภูเขาลูกนั้นจึงถูกไฟเผาหินขาวทั้งลูก จึง มีชื่อเรียกกันว่า "เขาสมอคอน" มาตราบเท่าทุกวันนี้ และเป็นภูเขาลูกเดียวกลางทุ่งนาอันกว้างใหญ่ในเขตท้องที่อ.ท่าวุ้ง ห่างจากตัวเมืองไปทางทิศเหนือประมาณ 10 กิโลเมตร
บนเขาลูกนี้มีวัดเขาสมอคอน ซึ่งนับว่าเป็นแดนธรรมแหล่งท่องเที่ยวสำคัญแห่งหนึ่งของจังหวัดลพบุรี ในอดีตมีพระเกจิอาจารย์ดังที่ชาวละโว้ให้ความเคารพนับถือมากที่สุดคือ "พระอุปัชฌาย์ก๋ง" หรือ "หลวงปู่ก๋ง" พระมหาเถระที่มีอายุยืนยาวถึง 125 ปี
ท่านเกิดวันจันทร์ เดือนอ้าย ปีระกา ในสมัยรัชกาลที่ 3 ที่บ้าน ต.เขาสมอคอน อ.ท่าวุ้ง จ.ลพบุรี สมัยเป็นฆราวาสได้ศึกษาหนังสือไทย และขอมที่วัดเขาสมอคอนจนแตกฉานทุกแขนง เมื่ออายุครบ 21 ปีได้เข้าอุปสมบทที่วัดเขาสมอคอน เจ้าอธิการจีน เป็นพระอุปัชฌาย์ พระอธิการทับ เป็นพระกรรมวาจาจารย์ พระอธิการชื่น เป็นพระอนุสาวนาจารย์ และได้อยู่จำพรรษาที่วัดเขาสมอคอน 1 พรรษา ก่อนย้ายไปอยู่วัดมุจรินทร์ อ.ท่าวุ้ง จ.ลพบุรี 2 พรรษา แล้วไปอยู่วัดบ้านไร่ และวัดบางลี่อีก 4 พรรษา หลังจากนั้นได้เข้ากรุงเทพฯ ไปอยู่วัดน้อย บางยี่ขัน 3 พรรษา ก่อนจะกลับมารับตำแหน่งเจ้าอาวาสวัดบางลี่ ท่านได้ปกครองวัดบางลี่อยู่ 5 พรรษาจึงย้ายมาจำพรรษาอยู่วัดเขาสมอคอนจนได้รับแต่งตั้งเป็นเจ้าอาวาสปกครองดูแลวัดแห่งนี้มาจนสิ้นอายุขัย โดยมรณภาพเมื่อวันที่ 25 ธ.ค. 2469 รวมอายุยืนยาวถึง 125 ปี
หลวงปู่บุญมี อดีตเจ้าอาวาสวัดเขาสมอคอน ศิษย์เอกของท่าน เล่าไว้ว่า เมื่อครั้งยังมีชีวิตอยู่ รัชกาลที่ 5 เคยเสด็จฯ มาหาหลวงปู่ก๋งที่วัดหนึ่งครั้ง โดยเสด็จฯ ขึ้นไปถึงยอดเขาสมอคอนกับท่านตามลำพังเป็นเวลานานจึงเสด็จฯ กลับลงมา
ต่อมาได้แต่งตั้งให้ท่านเป็นพระอุปัชฌาย์
สมัยนั้นการเป็นพระภิกษุสงฆ์จะได้รับการยกเว้นจากการเป็นทหาร ใครไม่อยากเป็นก็หนีมาให้ท่านบวชให้ ท่านก็บวชให้ไม่ว่าคนดีหรือคนร้าย จนเจ้าหน้าที่บ้านเมืองไม่รู้จะทำอย่างไรกับท่าน กระทั่งรู้ไปถึงเจ้าคณะมณฑลในสมัยนั้นอยู่ที่อยุธยา ท่านได้ส่งคนถือหนังสือมานิมนต์ตัวท่านไปพบ และกักตัวให้จำพรรษาอยู่วัดประดู่ อยุธยา เป็นเวลา 2 พรรษา จึงได้กลับมาวัดเขาสมอคอน
ด้านการศึกษาวิทยาคม เริ่มแรกท่านเรียนกับพระอธิการจีน พระอุปัชฌาย์ซึ่งเป็นพระเกจิอาจารย์เรืองวิทยาคมขลังเพียบพร้อมไปด้วยเวทมนตร์คาถา หลังจากนั้นได้ไปร่ำเรียนกับพระคณาจารย์อีกหลายท่าน ที่เห็นว่ามีวิชาความรู้พอที่จะถ่ายทอดให้ท่านได้
.......
บารมีเหรียญสมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราชชาววัดอรุณ รุ่นกรุงธนบุรี คุ้มครองชีวิต(คลิ๊ก)
https://bit.ly/2P0sbzR
ชมภาพทั้งหมด คลิ๊ก
ชมคลิปทั้งหมด คลิ๊ก
ชมภาพทั้งหมด คลิ๊ก
ชมคลิปทั้งหมด คลิ๊ก
|
|
