สมานฉันท์ด้วยพุทธธรรม, "ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ธรรมอย่างหนึ่ง เมื่อเกิดขึ้นในโลก ตัวเลือก

[Witwatarun]

สมานฉันท์ด้วยพุทธธรรม


"เอกธมฺโม ภิกฺขเว โลเก อุปฺปชฺชมาโน อุปฺปชฺชติ พหุชนหิตาย พหุชนสุขาย พหุโน ชนสฺส อตฺถายหิตาย สุขาย เทวมนุสฺสานํ กตโม เอกธมฺโมสงฺฆสฺส สามคฺคีติฯ"

"ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ธรรมอย่างหนึ่ง เมื่อเกิดขึ้นในโลก ย่อมเกิดขึ้นเพื่อเกื้อกูลแก่ชนเป็นอันมาก ย่อมเกิดขึ้นเพื่อความสุขแก่ชนเป็นอันมาก เพื่อประโยชน์แก่ชนเป็นอันมาก เพื่อเกื้อกูล เพื่อความสุขแก่เทวดามนุษย์ทั้งหลาย ธรรมอย่างหนึ่งนั้น คือ สังฆสามัคคีฯ"

ความสามัคคีปรองดองสมานฉันท์ หมายถึง ความร่วมแรงร่วมใจกัน เป็นอันหนึ่งอันเดียวกันแห่งหมู่คณะในความเป็นอยู่ร่วมกัน ในการดำเนินชีวิตร่วมกัน และหรือ ในการกระทำกิจการร่วมกัน โดยความชอบธรรม ย่อมเกิดประโยชน์เกื้อกูล และความเจริญสันติสุขแก่สังคม

แต่ถ้าเป็นกิจการร่วมกันในทางที่ไม่ถูกต้องตามทำนองคลองธรรม ไม่ถูกต้องตามกฎหมายบ้านเมือง หรือขนบธรรมเนียมประเพณีอันดีงามของสังคม เป็นการกระทำตามลัทธิความเชื่อที่ไม่ดีงามของสังคม ย่อมไม่ก่อให้เกิดประโยชน์เกื้อกูลและความสันติสุขอย่างแท้จริงแก่สังคมได้ และกลับให้ผลที่เป็นตรงกันข้าม คือ กลับเป็นโทษ เป็นความทุกข์เดือดร้อนแก่ชนหมู่มากที่อยู่ร่วมกันในสังคมเช่นนั้นอีกด้วย

สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าจึงตรัสสอนพระภิกษุทั้งหลายไว้ว่า ธรรมอย่างหนึ่ง เมื่อเกิดขึ้นแล้วในโลก ย่อมเกิดขึ้นเพื่อประโยชน์ เกื้อกูล และความสุขแก่ชนหมู่มาก ธรรมนั้น คือ สังฆสามัคคี ดังพระพุทธดำรัสในพระคาถาต่อมาว่า "สุโข สงฺฆสฺส สามคฺคี" แปลความว่า "ความพร้อมเพรียงของหมู่คณะนำมาซึ่งความสุข"

เพราะเมื่อหมู่คณะมีความเป็นอยู่ร่วมกัน ประกอบกิจการงานโดยชอบธรรมร่วมกัน ย่อมไม่มีการทะเลาะเบาะแว้งบาดหมางใจกัน แม้จะมีความขัดแย้งกันในทางความคิดเห็นบ้าง ก็สามารถผ่อนปรนเข้าหากัน ประนีประนอมยอมความกันด้วยดี คือ ด้วยความเข้าใจกัน ด้วยความเห็นอกเห็นใจกันได้

ความสามัคคี ความปรองดอง สมานฉันท์ของบุคคลในสังคมหรือหมู่คณะนั้น ก็ดำรงอยู่ได้และยิ่งถ้าบุคคลที่อยู่ร่วมกันในสังคมหรือหมู่คณะใด เป็นผู้มีศีลมีธรรมดุจเดียวกัน

0 พระราชญาณวิสิฐ (หลวงป๋า) 0